"Nadat in 2016 op 52-jarige leeftijd bij mij ADHD/ADD werd vastgesteld en ik hiervoor medicijnen ging uitproberen wist ik nog niet goed wat ik hier allemaal van moest vinden. Mijn gezin merkte heel duidelijk een enorm verschil in positieve zin, hetgeen ik zelf amper of niet door had. Iedereen aan tafel viel stil en onze kinderen vroegen aan mij: “ papa wat is er met jou aan de hand? Normaal ben je nooit zo rustig, luister je niet naar ons en straal je deze rust totaal niet uit.” Ik werd er zeer emotioneel van en zat te huilen aan tafel. Een gedenkwaardig moment.
Maar goed, daarna volgden nog vele maanden van de juiste medicijnen en doseringen uitzoeken, ook voor mijn psyche, want ik had onderweg in mijn leven ook een angststoornis opgebouwd. De behandeling had aanvankelijk tot gevolg dat ik me beter voelde dan ooit en ik ging ook ineens onverantwoorde dingen doen als een relatie naast mijn huwelijk aangaan. Ik voelde me immers goed en vond dat dit moest kunnen. Mijn vrouw en kinderen dachten hier echter begrijpelijk heel anders over en toen zat ik met een groot probleem. Net zoals ik toen aan tafel niet door had wat er gebeurde had ik ook hier niet door dat ik alleen met mezelf bezig was en mijn verantwoordelijkheid voor mijn gezin en leven niet op me nam.
Bij de organisatie waar ik onder behandeling was heb ik nog relatietherapie met mijn vrouw gevolgd en individueel cognitieve therapie gevolgd en ook een planningsmodule gevolgd. Dit alles om mijn leven op orde te krijgen en te houden. Hoewel ik zeer tevreden was over mijn psychiater daar, lukte het toch niet ondanks alle geboden hulp en medicijnen om echt greep op mijn leven te krijgen. De relatie met mijn vrouw en kinderen was nog verre van ideaal, de geboden relatietherapie had eerder een averechts effect, en hebben wij daarom afgebroken. Tijdens een gesprek met mijn leidinggevende dat mij niet aan stond heb ik impulsief aangegeven dat ik niet meer terug zou komen. Het werken als ZZP-er daarna werd ook geen onverdeeld succes en sinds de zomervakantie maar weer voor de klas als leerkracht in de hoop dat ik hiermee mijn pensioen ga halen. Twaalf ambachten, dertien ongelukken lijkt mij op het lijf geschreven.
Impulsief, geen tijdsbesef, leven praktisch alleen in het nu, geen verantwoordelijkheid geleerd te nemen, slecht in communicatie etc. Als ik terugkijk op alle hulp die ik gekregen heb vraag ik me af wat ik er nu mee opgeschoten ben, nu ik inmiddels de 56 ruim achter me gelaten heb. Ik weet wel dat het heel hard werken is en dat de geboekte vooruitgang zo weer verdwenen lijkt. Maar dat is dan gelukkig tijdelijk waarna we dan weer verder gaan waar we gebleven zijn.
Nu ik coaching krijg van Ordevos, voel ik mij gehoord en daadwerkelijk gesteund in de praktische dagelijks gang van zaken. Bij onze Ordevos coach heb ik voor eerst de idee, te werken met iemand die Adhd begrijpt en weet wat het echt betekent voor ons gezin en mij. Regelmatig zelfs beter dan ik zelf doorheb. En op basis van haar kennis en die van Ordevos voel ik mij vaak wel geholpen, gecoacht en in staat de nadelen van Adhd waar mogelijk voor te zijn of te ondervangen. Dit betreft naast inzicht en begrip hele praktische hulp met agenda beheer, het goed omgaan met tijd, systematisch noteren van afspraken en acties ondernemen. In goede samenspraak steeds kijken wat wel en niet werkt en het borgen van effectieve methodes. Het blijft hard werken voor iemand als ik met Adhd maar het scheelt enorm wanneer je het gevoel hebt dat je op de juiste weg zit. Anders haak je af en is er geen enkel blijvend resultaat. Waar ik eerder niet het gevoel had dat ik iets aan de geboden hulp had, heb ik dat bij onze Ordevos coach wel. En dat maakt het verschil. Een ander groot voordeel van de aanpak van Ordevos vind ik het coachen thuis. Daar moet het gebeuren en daar ziet en spreekt de coach mij, mijn vrouw en indien nodig ook de kinderen. Bij eerdere hulp ging mijn vrouw soms wel mee op haar verzoek maar dat was te weinig. Juist omdat het voor mij moeilijk is te zien wat mijn Adhd voor mijn directe omgeving betekent, mijn gezin heeft er verreweg de meeste last van en werkt coaching van Ordevos thuis heel goed. De coaching op basis van de Ordevos methode het afgelopen jaar geeft mij het gevoel op de goede weg te zijn. We zijn er nog niet maar de verbeteringen zijn onmiskenbaar. Perfect gaat 't niet worden, maar beter zeker. Stapje voor stapje werken we hier hard aan."
Man, 56 jaar, met ADHD
Wil jij samen met je partner aan de slag met jullie relatie? Met de eerste 10 stappen concreet werken aan meer grip en begrip van jezelf en de ander: met ons 10 stappen-boek, de tools en de tips kom je samen ècht verder.
Liever een gesprek plus boek èn alle extra's: boek hier ons MEP (Maak Een Plan) - pakket
