"Sinds 2016 weten we dat één van ons ADHD/ ADD heeft.
Het kostte ons altijd veel tijd om zaken af te stemmen, structuur te bieden aan onze kinderen en onze relatie positief te houden. We hadden soms over de kleinste zaken enorme ruzie. Iets wat we inmiddels herkennen als ADHD-ruzie. Daarnaast had de ADHD-partner regelmatig last van depressies en lukte het niet om langere tijd een baan te houden. Door dit alles was de sfeer thuis niet optimaal en de belasting voor beide te hoog. De niet-ADHD-partner was niet alleen kostwinner, maar ook verantwoordelijk voor de structuur thuis; de ADHD-partner werd structureel overvraagd. Want voor de ADHD-partner was het niet makkelijk om ‘gewoon’ te doen wat wordt verwacht van een volwassene: plannen, structureren, op tijd komen, etc.
Lange tijd hebben we niet geweten wat de oorzaak was van onze problemen tot een aantal gesprekken met de praktijkondersteuner van onze huisarts (POH) leidde tot een doorverwijzing naar een psychiater. Deze stelde in 2016 de diagnose ADHD/ADD en een angststoornis.
In nauw overleg tussen de psychiater en de ADHD-partner is daarna de medicatie ingeregeld. De relatie tussen psychiater en patiënt is vertrouwelijk en de meeste gesprekken werden alleen met de ADHD’er gevoerd. Dit ondanks het feit dat we tijdens de behandeling al 25 jaar een relatie hadden en iemand met ADHD heel vaak zelf minder merkt aan zijn/haar gedrag dan de naaste omgeving.
De medicatie werd in eerste instantie afgesteld op een werkdag, waardoor de rebound rond etenstijd plaatsvond. Op verzoek van de niet-ADHD-partner is in tweede instantie door de psychiater de medicatie bijgesteld, zodat ook de belangrijke gezinsmomenten (ontbijt, avondeten) werden meegewogen in de frequentie, tijdstippen en sterkte van de medicatie.
Initieel waren de diagnose en de medicatie een grote opluchting, maar al gauw bleek dat alleen medicatie niet voldoende is om je leven op de rails te krijgen en te houden. Na de start met medicatie hebben we tweemaal relatietherapie gevolgd via de officiële route. Het was de betreffende therapeut bekend dat wij een ADHD-relatie hebben, maar de therapie werd hierop voor ons gevoel niet aangepast. Controle door de niet-ADHD-partner werd bijvoorbeeld gezien als oorzaak van de relatieproblemen en niet als kenmerk van de ADHD-relatie. Uiteindelijk kwam het tijdens een therapiesessie tot een ernstige breuk en zijn we in die periode bijna gescheiden; we hebben apart gewoond en het echtscheidingsconvenant en het ouderschapsplan lagen klaar ter ondertekening.
Na het lezen van het boek ADHD-relaties van Melissa Orlov, waarin werd benadrukt dat effectieve hulp alleen kan worden geboden door een therapeut/ coach die op de hoogte is van wat ADHD/ADD is en wat het in je leven betekent, zijn we opnieuw met onze hulpvraag naar de psychiater gegaan. Zo zijn we bij Ordevos terecht gekomen en werd Zahra onze coach. ‘Onze coach’ en niet alleen de coach van de ADHD-partner, want ADHD heeft ook gevolgen voor je relatie en je gezin.
Ordevos heeft kennis van ADHD/ ADD en autisme en beschikt over een scala aan mogelijke oplossingen, een gereedschapskist vol met gereedschap. Bij ADHD/ADD is er geen sprake van kennisgebrek, we zijn beide hoog opgeleid, maar lukt het niet om deze kennis toe te passen (executieve functies). Onze coach schuift aan bij ons aan de keukentafel om samen met ons te onderzoeken wat in de dagelijkse praktijk werkt en wat niet. Zij oordeelt daarbij niet over wat goed gaat en wat niet goed gaat. Dit wijkt af van onze eerdere ervaringen, waarbij een onvoldoende resultaat werd geweten aan gebrek aan inzet en motivatie van de ADHD-partner.
De coaching van Ordevos bestaat uit gesprekken over de problemen waar we tegenaan lopen en dingen die we graag anders willen. Het is een gezamenlijke zoektocht naar wat werkt in het dagelijks leven op alle gebieden: relatie, werk, gezin/ kinderen, etc. Onze coach onderzoekt samen met ons wat voor ons werkt en is daarbij respectvol, begripvol, eerlijk en realistisch. Ze is bijvoorbeeld realistisch naar de niet-ADHD-partner over wat maximaal haalbaar is en naar de ADHD-partner over waarvoor toch echt wel wat meer moeite gedaan moet worden.
Tijdens de gesprekken worden praktische en concrete afspraken gemaakt. Soms zet je meteen een herinnering in je telefoon of een afspraak in je agenda. Andere momenten is de afspraak ‘huiswerk’ tot het volgende gesprek. Zo was onze afstemming over ons gezin niet goed. Met onze coach hebben we daarom de afspraak gemaakt dat we minimaal 3x per week overleggen met pen, papier en een agenda erbij. Zij vraagt ook na of dit is gelukt en zo niet, waarom het niet is gelukt. En ze stimuleert ons om belangrijke dingen prioriteit te geven. Zo leren we om samen structuur aan te brengen voor ons gezin en communiceren we beter.
In een ADHD-relatie heeft de niet-ADHD-partner vaak een dubbele belasting. Onze coach denkt mee hoe de niet-ADHD-partner ontlast kan worden. Daarnaast wordt de ADHD-partner gestimuleerd en geholpen om een aantal taken op te pakken. Er is daardoor meer gelijkheid in onze relatie gekomen en er ontstaat weer ruimte voor plezier samen.
In haar begeleiding ervaren wij Zahra als een warme en vriendelijke persoon met gevoel voor humor. Ze is zeer professioneel, ervaren, begripvol en vrij van oordeel. Zij heeft veel kennis van ADHD en begrijpt wat ADHD voor ons betekent. Ze uit haar waardering voor onze inzet en het harde werken van ons beide en ondersteunt ons in het vinden en vasthouden van wat helpt in onze situatie.
Door de methode van Ordevos en de begeleiding leren we omgaan met ADHD, zodat de negatieve gevolgen hiervan voor ons leven, onze relatie en ons gezin worden beperkt. Omgaan met ADHD zal voor ons waarschijnlijk levenslang een aandachtspunt blijven. ADHD gaat niet over. We moeten bewust structuur blijven aanbrengen en blijven communiceren, omdat we anders terugvallen in oude negatieve patronen. Het is niet makkelijk en bij tijd en wijle frustrerend dat het zo moeilijk is om vooruit te komen, maar we komen vooruit. En die vooruitgang maakt een wereld van verschil.
Er was geen doorverwijzing vanuit het GGZ naar Ordevos. Wij vinden dat een gemiste kans, omdat we denken dat ook andere ADHD’ers met of zonder partner baat kunnen hebben bij een gespecialiseerde ADHD-coaching."
Lees hier hoe haar man hetzelfde traject heeft beleefd
Wil jij ook samen met je partner aan de slag met jullie relatie? Met de eerste 10 stappen concreet werken aan meer grip en begrip van jezelf en de ander (over en weer!): met ons 10 stappen-boek, de tools en de tips kom je samen ècht verder. Onze aanbieding voor het buddy pakket vind je hier.
Liever een gesprek plus boek èn alle extra's: boek hier ons MEP (Maak Een Plan) - pakket
